کد مطلب:162452 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:146
رضا هندی
سید رضا بن سید هاشم نقوی رضوی موسوی هندی لكهنویی، به سال 1290 ه.ق. در نجف متولد شده و در سال 1298 ه.ق. همراه پدر به سامرا رفت. او بعد از سیزده سال به نجف برگشته و بقیه ی عمر را در آنجا در طلب علم گذرانیده. به سال 1362 ه.ق. در قریه ای نزدیك نجف وفات یافت و او را در نجف دفن كردند [1] .
1. و بقعة ترهب الایمام سطوتها
و لیس تهرب من ذؤبانها النقد
2. و روضة انجم الزهراء قد حسدت
حصباءها و علیها یحمد الحسد
3. و ارض قدس من الاملاك طاف بها
طوائف كلما مروا بها سجدوا
4. فانهض فد تك بقایا انفس ظفرت
بها النائب لما خانها الجلد
5. هب ان جندك معدود فجدك قد
لاقی بسبعین جیشا ماله عدد
6. غداة جاهد من اعدائه نفرا
جدوا باطفاء نور الله واجتهدوا
7. و عصبة جحدوا حق الحسین كما
من قبل حق ابیه المرتضی جحدوا
8. تجمعت عدة منهم یضیق بها
صدر الفضا و لها امثالها مدد
9. فشد فیهم بأبطال اذا برقت
سیوفهم مطروا حتفا و ما رعدوا
10. صالوا و جالوا و أدوا حق سیدهم
فی موقف فیه عق الوالد الولد [2] .
1. در آنجا (كربلا)، آرامگاهی است كه روزگار از سطوت آن در هراس است و گرگها در آنجا جرأت حمله به گوسفندان را ندارند.
2. بوستانی است كه ستاره های درخشان به سنگریزه های آن حسادت می ورزدند و به این دلیل
در اینجا حسد صفتی ممدوح شده است [3] .
3. سرزمین مقدسی است كه فرشتگانی كه به دور آن می گردند، هرگاه به مقابل آن می رسند سجده می كنند.
4. به پا خیز، نفوسی كه مصائب بر آنها وارد شده به حدی كه دیگر قدرت مقابله ی با مصائب را ندارند، همگی به فدای تو باد [4] .
5. اگر تعداد لشكریان تو كم است، جد تو امام حسین علیه السلام با هفتاد نفر به رویارویی لشكری بی شمار رفت.
6. در روزی كه با گروهی كه سعی در خاموش كردن نور خدا داشتند مبارزه و مجاهده كرد.
7. گروهی كه حق حسین علیه السلام را انكار كردند، قبل از آن هم حق پدرش مرتضی را منكر شده بودند.
8. گروهی از آنان گرد آمدند و همه جا را اشغال كردند. آنها به همین تعداد نیز پشتیبان دارند.
9. او به همراه قهرمانانی به دشمن حمله برد كه هر گاه شمشیرهای آنان برق می زد، باران مرگ می بارید ولی صدای رعد بلند نمی شد.
10. از چپ و راست میدان جنگ حمله كردند و حق آقای خود را ادا كردند. آن هم در موقعیتی كه پدر، فرزند را رها می كند [5] .
1. و بقعة ترهب الایمام سطوتها
و لیس تهرب من ذؤبانها النقد
2. و روضة انجم الزهراء قد حسدت
حصباءها و علیها یحمد الحسد
3. و ارض قدس من الاملاك طاف بها
طوائف كلما مروا بها سجدوا
4. فانهض فد تك بقایا انفس ظفرت
بها النائب لما خانها الجلد
5. هب ان جندك معدود فجدك قد
لاقی بسبعین جیشا ماله عدد
6. غداة جاهد من اعدائه نفرا
جدوا باطفاء نور الله واجتهدوا
7. و عصبة جحدوا حق الحسین كما
من قبل حق ابیه المرتضی جحدوا
8. تجمعت عدة منهم یضیق بها
صدر الفضا و لها امثالها مدد
9. فشد فیهم بأبطال اذا برقت
سیوفهم مطروا حتفا و ما رعدوا
10. صالوا و جالوا و أدوا حق سیدهم
فی موقف فیه عق الوالد الولد [2] .
1. در آنجا (كربلا)، آرامگاهی است كه روزگار از سطوت آن در هراس است و گرگها در آنجا جرأت حمله به گوسفندان را ندارند.
2. بوستانی است كه ستاره های درخشان به سنگریزه های آن حسادت می ورزدند و به این دلیل
در اینجا حسد صفتی ممدوح شده است [3] .
3. سرزمین مقدسی است كه فرشتگانی كه به دور آن می گردند، هرگاه به مقابل آن می رسند سجده می كنند.
4. به پا خیز، نفوسی كه مصائب بر آنها وارد شده به حدی كه دیگر قدرت مقابله ی با مصائب را ندارند، همگی به فدای تو باد [4] .
5. اگر تعداد لشكریان تو كم است، جد تو امام حسین علیه السلام با هفتاد نفر به رویارویی لشكری بی شمار رفت.
6. در روزی كه با گروهی كه سعی در خاموش كردن نور خدا داشتند مبارزه و مجاهده كرد.
7. گروهی كه حق حسین علیه السلام را انكار كردند، قبل از آن هم حق پدرش مرتضی را منكر شده بودند.
8. گروهی از آنان گرد آمدند و همه جا را اشغال كردند. آنها به همین تعداد نیز پشتیبان دارند.
9. او به همراه قهرمانانی به دشمن حمله برد كه هر گاه شمشیرهای آنان برق می زد، باران مرگ می بارید ولی صدای رعد بلند نمی شد.
10. از چپ و راست میدان جنگ حمله كردند و حق آقای خود را ادا كردند. آن هم در موقعیتی كه پدر، فرزند را رها می كند [5] .
[1] اعيان الشيعه، ج 7، ص 23.
[2] همان، ص 25.
[3] حسد نسبت به كارهاي پسنديه «غبطه» نام دارد و مستحسن است.
[4] از اين بيت تا آخر، خطاب به امام زمان (عج) است.
[5] يعني فرزندان دعوت پدرانشان را براي شركت در جنگ نمي پذيرند. چون موقعيت سختي است و نتيجه اش مرگ است. بنابراين همه ي آن فرزندان از طرف پدر عاق مي شوند.